Pagina's

zondag 13 februari 2011

Teken van leven

Pfff... Je hoort geen blog te beginnen om hem vervolgens totaal te negeren.

Maar ik heb zoveel werk! Ik heb echt al meer dan twee weken geen brei-of naainaald in mijn handen gehad. Ik begin zo onderhand te dromen van breiwerkjes.

Ik leef in elk geval nog. Volgende week ga ik op studiereis naar Londen; hopelijk heb ik daarna eindelijk de tijd om wat leuks te doen.

Tot binnenkort!

zondag 16 januari 2011

Werk!

Mijn naaimachine is boos op mij. Samen met mijn breinaalden zit ze in een hoekje en kijkt ze me vuil aan.

Ik heb nauwelijks tijd om haar aandacht te geven, vandaar... De tijd die ik heb kruipt in het bedenken van toeristische routes, advertenties voor deodorants en houtrotreparatie, en proberen slaap in te halen.

Ik denk dat als ik zo verder ga, Jaffie ook in dat hoekje zal kruipen. En ik vertrouw hem niet met breinaalden.

Ik heb dit weekend alleszins al één fröbelding gedaan. Mijn derde naaiproject was een dambordquilt voor mijn broertje. Da's inmiddels al een hele poos geleden, maar vanmorgen heb ik er eindelijk alle losse draadjes afgeknipt.

En daar blijft 't bij, voorlopig. Ik moet weer aan de slag :(




vrijdag 7 januari 2011

Random Vrijdag

1. Toen ik de titel daarnet aan het schrijven was, duurde het echt een volle minuut eer ik doorhad dat het al vrijdag is.
2. Ik weet dat je eigenlijk eerst moet schrijven en dan pas een titel bedenken, maar zo doe ik het nooit.
3. Ik bedenk ook altijd eerst mijn inleiding, muhhahahhaa.
4. Mijn geest ontkent dat het vrijdag is, omdat dat betekent dat het morgen zaterdag is.
5. Op zaterdag moet ik gaan werken.
6. Ik maak mezelf steeds wijs dat ik Mieke zie. Dit kan niet, want Mieke zit in Kyôto, en dat is niet bepaald naast de deur.
7. Ik heb echt dringend een deftige camera nodig. Momenteel gebruik ik oftewel mijn zusters gsm, oftewel een zakengeschenk van mijn vriend. De kwaliteit van de foto's is nooit echt wat ik zou willen, en bovendien herkent mijn laptop soms de usbkabel niet.
8. Eigenlijk zou een nieuwe laptop ook wel handig zijn.
9. We hebben een nieuw licht dieet, en ik heb het gevoel dat mijn metabolisme gewoon volledig gestopt is daardoor. Ik eet nauwelijks en heb ook geen honger. Wel goestingskes. In frieten van de McDonalds, met twee hamburgers en zo'n vreselijk kartonnen slaatje. Oooh ja.
10. Ik heb deze vakantie een hele poos gezwoegd aan een jurk die ik uiteindelijk niet eens mooi vind.
11. Desondanks wil ik nog een jurk maken. Is dat dwaasheid, of gezond optimisme?

dinsdag 4 januari 2011

Amai!

Wàt een ellende, deze vakantie. Ik denk dat ik slecht karma over me heb afgeroepen door naar Gent te gaan. Aan het begin van het verlof bleek het kabeltje van mijn laptop stuk, zodat ik helemaal van de buitenwereld afgesloten raakte. En toen kreeg ik nog eens griep ook.

Ik ben in elk geval terug, en heb een hele hoop blogs na te lezen. Bovendien denk ik dat ik door mijn outperiode een deadline van school gemist heb. (laat één ding gezegd zijn, je hoort geen taken te krijgen tijdens vakanties)

Tot binnenkort!

Oh ja, en voor ik het vergeet: gelukkig nieuwjaar!

woensdag 22 december 2010

Vakantie


Pim en Jaffie maken de wereld onveilig... vanuit het wonderschone Gent :)

Zeg eens, waar kan ik hier mijn slag slaan op stof-en wolgebied?


maandag 13 december 2010

Zsazsarok, in 't echt.

Ik brei al sinds jaar en dag spullen voor een ander. Het ontbreekt me ook meestal aan het geduld om een echt kledingstuk te breien. Nadat ik een zsazsarok had gemaakt voor Marie de pop, wou ik er zelf ook een.
Dus wat doet een impulsief wicht als ik dan?

Juist ja, alle tegenkantingen van tafel vegen en gewoon doen waar ik zin in heb. Oftewel: mijne plan trekken. Want ik ben een plantrekker, ah ja.

Probleem 1: stof.
--> Mijn kot meet misschien 13 vierkante meter. Daar is dus niet zot veel plaats. Mijn bureau is altijd bezet met papieren, net als mijn eettafel. Ondertussen heb ik daar mijn naaimachine op geplaatst, dus die is helemaal niet meer bruikbaar. Ik wil maar zeggen, ik heb niet veel stof hier liggen.
Oplossing? Snel mijn eetgeld gaan spenderen aan stof in 't stoffenpaleis. Ik doe dat niet meer, laat dat gezegd zijn.

Probleem 2: iets om deftig te meten.--> Thuis gebruik ik zo'n zalige lat van ons moeder, die heeft ze gekocht voor haar patchworkspullen. Ik heb ze wel al meer gebruikt, maar kom. Hier heb ik een buigzaam latje van 20 cm, en een lintmetertje, dat toevallig in mijn naaidoos zit.
En een naaidoos op kot is zalig.

Wat ik dan maar gedaan heb is mijn stof op de grond gelegd met de plooi tegen een voeg van mijn tegels, zodat het recht zou zijn. En dan geknipt met de onderkant van mijn schaar ook in een voeg van de tegels, zodat dat recht zou zijn. Dat werkte niet, maar gaf me toch het gevoel dat ik moeite deed.

Probleem 3: een strijkijzer.
Voor het Marierokje heb ik netjes een strijkijzer gebruikt om de zoom te vouwen. Dat die veels te breed is geworden, komt gewoon doordat ik niet goed nadacht. Maar op kot heb ik dus geen strijkijzer. In de week kan dat geen kwaad, kreukels. Maar goed, in plaats van mijn zoom te strijken, heb ik gewoon de onderkant omgeplooid met mijn vingers, een twintigtal centimeters per keer, en dan daarover gestikt. Dat is dus behoorlijk schots en scheef, maar dat valt niet op. Of zo.

Probleem 4: die rits
Ik heb de rits proberen in te zetten zoals madame zsa zsa zei, maar dat lukte niet goed, vooral omdat ik nog steeds niet goed doorheb waar dat ritsvoetje dan precies moet, allez ja, wanneer links en wanneer rechts. Bovendien schoot ik uit toen ik de naad aan 't lostornen was, waardoor er een scheur van vier centimeter in mijn stof kwam.

Een normaal mens begint dan opnieuw. Of geeft op. Of begint daar gewoon niet aan. Ik heb gewoon verder gedaan, en toen het op 't einde niet uitkwam met mijn plooitjes, heb ik een plooitje over die scheur gestikt, en dan daarna die scheur dichtgenaaid. Niemand die dat ziet. Die onzichtbare rits die in uw ogen pitst valt veel meer op.

En nu gaat ge 't nooit geloven, maar dat rokje is dus afgeraakt. En 'k vind het nog schoon ook! Maar oordeel vooral zelve:
Dat mijn hoofd hier niet opstaan is geen censuur, ik kan gewoon niet goed inschatten hoe de foto's uitkomen met de zelfonstpanner.

vrijdag 10 december 2010

Rode rozen in de sneeuw...

Zoals ik al eerder zei was mijn zusje onlangs jarig en flanste ik snel een muts in elkaar. Ik maakte deze muts al eerder, en ooit ga ik ze eens voor mezelf maken. Het is een patroontje van ravelry.
Cloche du Bois

Moest je je afvragen of ik haar heb moeten overtuigen om de muts even op te zetten zodat ik een foto kon maken; mooi niet! Het ding is nauwelijks nog van haar hoofd geweest! Altijd leuk natuurlijk :)

En zoals je ziet vindt ze poseren helemààl niet erg...