Pagina's

vrijdag 26 november 2010

Breipoëzie

I had a little knitting spree
this afternoon at three
't Was very small, three guests in all
just I, myself and me.

Myself used all the softest wool,
while I knit socks for me,
't Was I as well who found a stool
and wound a skein or three.

dinsdag 23 november 2010

Marie

Mijn moeder is er nogal fel op gebrand dat ik aan kinderen begin.

Allez ja, ze zegt wel dat ik vooral nog moet wachten, maar ondertussen zou ze wel al pampers kopen als ik haar niet tegenhield...

Eén van de trucjes om me vooral te stimuleren om kleinkinderen te kopen, is Marie.

Marie ziet er in het echt lang zo griezelig niet uit. Om te beginnen zijn haar ogen bruin in plaats van zwarte poelen van de hel.


Een pop dus. Haar plan is namelijk om nu een heleboel kleertjes te maken voor Marie, zodat mijn kleindochter daar later mee kan spelen. Maar alleen als ze bij Meme (want dat wordt mijn mama als ik mama ben) is. Hoeveel vliegen zijn dat niet in één klap?

Wel fashionable, die pop. Toen we ze kochten, droeg ze een zsazsagilet, maar minder goed dan de echte. Ik heb haar dan maar een zsazsaplooirok gemaakt. En afgebiesd en al. Ja ja, ik ben goed bezig.


Binnenkort maak ik hem voor mezelf ook, denk ik.

maandag 22 november 2010

Teaser2

We blijven nog even teasen natuurlijk! Ben benieuwd of 't zal uitkomen nog voor 't presentje in Japan is geraakt.

Behalve met polkadots, heeft de verrassing ook nog te maken met...

...Broodkruimels.

En neen, het heeft helemaal niets met Hans en Grietje te maken.


Teaser 1

Mijn beste vriendin heet Mieke en het is een heilige. Voilà, hiermee is eigenlijk alles al gezegd, maar zo vul je geen blogpost natuurlijk :)

Waarom ze een heilige is?

Wij hebben elkaar ontmoet in het tweede middelbaar. Dat op zich is niet zaligmakend, maar 't feit dat ze toen mijn jaar heeft goedgemaakt, wél. Ik had namelijk nog nooit iemand ontmoet die kon lachen met mijn grapjes, en die net als ik graag totaal bizarre dingen bedacht, om daar dan over door te drammen.

En dan echt, dooooooooooordrammen.

De Mieke die ik leerde kennen, ging de wereld veroveren. Dus had ze een krant geschreven. En zocht ze via een annonce in die krant een zwaard. Omdat je de wereld niet kan veroveren zonder zwaard. Haar hond heette Lord Kabila (RIP). Ik kreeg Rusland. We bedachten een alternatieve wereld, waarin onze klasgenoten meespeelden. Om maar niet te zeggen: very great fun.

Maar wat vooral bijzonder is: al doe ik domme dingen, laat ik soms veel te weinig van me horen en zie ik haar lang niet zo vaak als ik zou willen, Mieke zal daar nooit een punt van maken. Als we elkaar zien, pikken we de draad gewoon op. En ik weet dat als ik haar nodig heb, ze er voor me staat. Dàt is wat haar heilig maakt.

Ondertussen is Mieke de wereld aan het veroveren. Ze zit momenteel voor een paar maanden in Japan. Want behalve heilig is ze ook nog slim, en dus studeert ze japanologie.
Maar waar ik eigenlijk naar toe wil: ik maak een verrassing voor haar. En die verrassing houdt in:

Inderdaad. Polkadots.

PS: wil je weten wat Mieke uitvoert in Japan? Check haar blog! ritsumieke.blogspot.com